Bir Şiir...
Günlerden hatta sanırım haftalardan sonra bloguma yazı yazmak kısmet oldu işte. Uzunca bir süredir içimden tek satır yazmak gelmedi. Ladybird'ün dediği gibi belki de yaz rehaveti miydi üstümdeki yoksa tembellik mi bilmiyorum. Çok şükür yaz bitti sonunda. Haftaya okullar da açılıyor. Oh be dünya varmış diyorum, sanki hayat yeniden başlıyor gibi. Tekrar bir curcunanın içine gircez ama olsun yaz tatilinden iyidir. Artık daha fazla kendi kendimle kalmaya dayanamıycaktım.
Ben şiirden pek anlamam sadece beni düşündüren duygulandıran şiirleri takdir ederim o kadar.
Elimden daha fazlası gelmiyor ne yazık ki. Ne şiir yazmayı ne de şiir ezberlemeyi beceremem ben. Aklımda tutamıyorum bir türlü. Nasıl olduysa İstiklal Marşı'nı ezberleyebildim ama :) İşte o takdir ettiğim beni etkileyen şiirleden biri. Italik satırlar en çok beni etkileyen satırlar. İşte şiir:
O olmazsa yaşayamam...
"O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela.
O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle O daha az sever seni,
Senin O'nu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini...
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları...
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
"O benim." diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir Şeylerin...
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, yada pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden,
Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın.
Ucundan tutarak...
Egemen ÜNAL
Ben şiirden pek anlamam sadece beni düşündüren duygulandıran şiirleri takdir ederim o kadar.
Elimden daha fazlası gelmiyor ne yazık ki. Ne şiir yazmayı ne de şiir ezberlemeyi beceremem ben. Aklımda tutamıyorum bir türlü. Nasıl olduysa İstiklal Marşı'nı ezberleyebildim ama :) İşte o takdir ettiğim beni etkileyen şiirleden biri. Italik satırlar en çok beni etkileyen satırlar. İşte şiir:
O olmazsa yaşayamam...
"O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela.
O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle O daha az sever seni,
Senin O'nu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini...
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları...
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
"O benim." diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir Şeylerin...
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, yada pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden,
Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın.
Ucundan tutarak...
Egemen ÜNAL
This entry was posted
on Tuesday, September 12, 2006 at 9/12/2006 09:10:00 PM.
You can skip to the end and leave a response.
Senin adina sevindim. I can guess what ur problem is. Every time I click ur blog I remember something that gives me pain..Anyway....
lets talk about fun staf:) nice&meaningful poem, nice to see you back.. nice season... and so on..
Agree on impressive italik sentences in the poem.
Mesgaleler iyi surekli mesgul olmak iyidir..
Sevgiler..
hamiş: yari ingilizce yari turkce cumleler shows how dalgin I am:P:)
Özür dilerim ama Bu şiir Can Yücelin mi ?
Ben Egemen Ünal ın olarak biliyorum ama
Selametle
Selam Ladybird cum ve Kaf-Nun,
Çok şirin yazmışsın Ladybird :) Ben bile ingilizceyle türkçeyi bu kadar iyi birleştiremezdim o kadar sene bölümünü okumama rağmen :) Artık şu rehavet midir tembellik midir üzerimdeki nazar mıdır nedir bir atabilirsem ben de bişiler yazmaya devam edebilicem. Nefesin kuvvetliyse sen beni bi okuyuver Ladybird'cüm :P Belki nazar değmiştir bana :)
KAf- Nun kardeş bana bu şiir sanırım bir arkadaş forward lamıştı ve orda Can Yücel diye yazıyordu ama sen sorunca şimdi ben de tereddüte düştüm. Eğer sen eminsen şairin Egemen Ünal olduguna büyük ihtimalle o dogrudur.Ama ben de bir araştırıyım bakim dogrusunu öğrenelim.
Şiir araştırması için antoloji yi önerebilirim
www.antoloji.com
Geniş kapsamlı bir site
Şiir Egemen Ünal ın
Selametle
Merhaba rosygarden,
Nasilsin?
Sen diyorsun:
"Çok şükür yaz bitti sonunda."
Benim istiyorum:
"Daha cok yaz mevsimi" :)
My wife translated the poem, it's beautiful.
Guzel sonbahar mevsim senin icin,
Suleyman.
Kaf- Nun
Düzletme için teşekkür ederim, site tavsiyesi için de...
Süleyman,
Hoşgeldin.Seni görmek ne güzel:)Türkçe dersleri nasıl gidiyor? Evet ben sonbaharı daha çok seviyorum. İyi ki yaz bitti :)
Aleyküm selam
Hoşgeldiniz Mustafa Bey... Uzun zamandır görünmüyordunuz.Ben de blogunuza ugradim ama yazacak bir yorum bulamadım :(
Her zaman bekleriz blogumuza sizi...
İyi yapmışsınız.
Devamını da bekeleriz tabii.
» Post a Comment