Kördüğüm...
Artık nefes alamıyorum. Ne evde ne de işte huzur bulamıyorum. Ben huzura kavuşmaya çalıştıkça her şey daha da kötüye gidiyor. Lanetli gölgeler diyarına sürüldüm sanki... Koşuyorum koşuyorum ama sonu gelmiyor, karanlık bitmiyor... Yoruldum artık, hatta bittim, tükendim. Pes ediyorum daha doğrusu pes etmek istiyorum ama izin verilmiyor. Haykırmak, bağırmak istiyorum. "Ben güçlü değilim, ben sizin bildiğiniz, sandığınız o güçlü kişi değilim, bunları kaldıramıyorum ve artık pes ediyorum" diye...
Aynı rüyalarımdaki gibi tüm gücümle bağırıyorum, bağırıyorum ama sesim çıkmıyor. Aynı rüyalarımdaki gibi sanki bedenimin içinde ruhum debelenip duruyor ama bedenime hükmedemiyor. Ağzım açılmıyor bir türlü, sesim çıkmıyor...
Kaçmak, uzaklara gitmek, kaybolmak, yalnız kalmak istiyorum... Ama nasıl kaçıcam, nereye kaçıcam?Kendimden nasıl kurtulucam? Ben benden nasıl kurtulucam? Beni boğan kendi ellerimden kurtulup nasıl nefes alıcam?
Kördüğümler nasıl çözülür?
Nasıl? Nasıl? Nasıl?
(Ben boşuna kıskanmıyorum ağaçları, kuşları, semadaki ayı... Onlar hep huzur içindeler... Kördüğüm olmadan, karışmadan, omuzlarındaki yükün altında ezilmeden, insan olmanın, karar vermenin ızdırabı olmadan...)
This entry was posted
on Sunday, March 26, 2006 at 3/26/2006 10:48:00 PM.
You can skip to the end and leave a response.
Beautiful photos here. Thanks for the song translation. Keep it up!
» Post a Comment